بسم الله الرحمن الرحيم

پيشاپيش شهادت حضرت جواد الا ئمه (ع) رابه ولي عصر ارواحنا فدا و رهبر عاليقدرجهان تشيع ايت الله خامنه اي و تمام مسلمانان خصوصا شيعيان اهل بيت عصمت وطهارت تسليت عرض مينمايم

عمر حضرت جواد امام نهم (ع) مانند گل كوتاه ولي رنگ وبويش براي هميشه باقي

و مورد احترام و علا قه مسلمين است از چهارده معصوم اول حضرت زهرا(س) ودوم

حضرت جواد (ع) عمر كوتاهي داشتند

از195 تا 220 قريب بيست و پنج سال عمر ان حضرت بود كه 17 سال دوره امامتش

مي شد از هشت سالگي تا 25 سالگي صحيحترين تاريخ رحلت امام نهم روز آخر

ماه ذي القعده سال 220 مي باشد

مسعودي در اثبات الو صيه شهادت آن حضرت را 6 ذي الحجه همان سال نوشته

بنابر اين 25 سال و دو ماه و 11 روز سن امام نهم است

17 سال و9 ماه تصرف در امور داشت و مكرر خودش مي فرمود ( الفرج بعدا لما مون

بثلثين شهرا ) كه خبر از مرگ خود ميداد

معتصم عباسي بنا بر روايت مورخين او را مسموم كرد

و سم المعتصم علي بن محمد الجواد و دفن في مقابر قريش

اين رحلت در سفر حضرت جواد از مدينه به بغداد بود كه تنها مسافرت او حساب

مي شود

معتصم از انحضرت دعوت كرد وامام جواد در روز 38 محرم سال 220 به بغداد وارد

شد و معتصم كه عموي ام الفضل بوده با جعفر پسر مامون بر قتل ان حضرت هم

داستان شدند

براي اجراي اين نيت شوم بفكر انكه مبادا روزي خلا فت از بني عباسي به علويين

منتقل شود شروع به تلقين ام الفضل برامده و او را تحريك كردند كه تو دختر و

برادرزاده خليفه هستي و احترامت از هر جهت لازم است و شوهر

تو محمدبن علي الجواد مادر علي هادي فرزند خود را بر تو مزيت ميدهد

و انقدر سعادت كردند تا بر حسب سيره زنان ام الفضل از سعا يت انها تهييج شد و

در باطن از شوهر منحرف گرديد جعفر برادر ام الفضل را هم بدبين نمود وبر مسموم

كردن امام نهم راضي ساخت

اين سه جاني سمي در انگور رازقي تزريق كرده بخانه ام الفضل فرستادند اوهم

ظرف انگور را در برابر شوهر جوان خود گذاشت واز خوبي و حلاوت ان مانند پدرش

كه براي پدر شوهرش ش تعريف مي كرد تو صيف نمود و حضرت جواد را بتناول ان

ترغيب و اصرار كرد

امام جواد كه مقداري از ان انگور را تناول فرمود اثار سم در جگر خود و احشاءو امعاء

احساس كرده وموجب تعب و رنج شديد شد ام الفضل با ديدن انحال پشيمان و

گريان شد ولي بدست خود كاري كرده بود كه پشيماني سودي نداشت

حضرت جواد فرمود چرا گريه ميكني اكنون كه مرا كشتي گريه تو سودي نداردوبدان بجرم همين خيانتي كه كردي چنان بتنگدستي و فقر مبتلا شوي كه هر چند براي فرار ان كوشش كني بجائي نرسي وبدردي مبتلا شوي كه علا ج نداشته باشد